Ze galoppeerden over het strand. Met de wind die door haar haren ging, voelde ze zich gelukkig. Dit was het fijnste ter wereld. Je helemaal één voelen met een dier en leuke dingen doen tegelijkertijd. Ze leunde ver naar voren om haar paard zoveel mogelijk te helpen. Zo reden ze een paar minuten door. Daarna nam ze Roma terug. Die luisterde direct en ze merkte dat Centauer naast haar ook zijn pas vertraagde. Nu galoppeerden ze in een kalm en rustig tempo verder. Ze had nooit verwacht dat het hier zo uitgebreid zou zijn, maar wat was ze nu precies gewend? Helemaal niets. Ze had altijd thuis moeten blijven en had niets mogen doen. Dat was iets waar ze haar pleegvader nu nog om haatte. Maar ze kon er niets aan doen en dat wilde ze ook niet. Het was nu over en ze kon niets anders dan genieten van de buitenlucht. Ze hoorde een krijs en nam haar paarden terug tot een stap. De havik landde op de rug van Centauer. Hij keek in de richting voor haar en krijste nog een keer. Nu zag ze het ook. Er kwam iets aan. Ze wachtte rustig totdat het dichterbij kwam.