~ You can't get me ~

Een prachtige merrie draafde rond bij de kreek. Haar manen wapperden in de wind en haar staart hing hoog. Ze briesde luid en keek nieuwsgierig om haar heen. Ze was nieuw hier. Ze was ontsnapt waar ze geboren was. Het was op die plaats altijd druk en er waren vele mensen. Ze noemden het een rodeo show. Ze kende er niets van en is op tijd kunnen ontsnappen. Doordat ze kon ontsnappen had haar moeder haar eigen leven geriskeerd. Kiruna had nu veel respect voor haar moeder, die nu daarboven lag. De merrie was een echte Cremello met ijsblauwe ogen. Het was heel zeldzaam en daarom moest ze uitkijken. Ze vertrouwde mensen niet meer zoals vroeger. Ze zwiepte met haar lange staart en briesde nogmaals. Ze liep naar het water en liet haar hals zakken. Rustig nam ze een paar slokjes van het water. Ze had zo'n dorst. De merrie keek kort naar haar spiegelbeeld en schudde haar vacht uit. Ze was enorm vuil en iedereen dacht dat ze een gewone merrie was. Maar eigenlijk was ze dat helemaal niet. Ze was een echt raspaard met een stamboom, maar niemand wist het.

Ze reed stil door de bossen. Ze was opzoek, opzoek naar een nieuw doelwit. Ze was namelijk aan het sparen, en daarvoor waren paarden nodig die ze kon verkopen. Haar paard was erop getraint haar een signaal te geven wanneer er een paard in de buurt was. Haar paard gaf het signaal nu door te stoppen en met zijn hoef te gaan schrapen. Ze stapte af en bond hem aan een boom waarna ze ging kijken. Ze keek langs een boom af en kreeg de merrie in het visier. Ze pakte haar verrekijker en bekeek haar. De bouw was goed, en ze leek ook niet gewond. Ze liep stilletjes terug en steeg weer op. Ze pakte haar touw. Ze spoorde aan en stapte door de bossen. Onopgemerkt. Ze spoorde sterk aan waardoor haar paard meteen in galop ging en met volle vaart op de merrie afstoof. Ze hielt haar touw stevig vast en wachtte op het goede moment.