Our Home

De werkdag zat er voor Dylan op vond hij toen zijn Amy had gevonden. Hij had gevraagd of ze bij hem wilde wonen en gelukkig had ze ja gezegt tegen hem. Voor die vreselijke nacht hadden ze sowieso al plannen om te gaan samen wonen. Nu had hij gelukkig zijn meisje weer terug en ging met haar naar hun huis. Heerlijk dat idee dat het hun huisje was. Ook was hij benieuwd wat Amy van het border collie pupje vond. Indy zo heten het pupje was 5 maanden oud en een echte dondersteen. Dylan reed met de jeep naar hun Ranch en reed het erf op. Op het erg stonden twee springpaarden in de wei en twee tinkers. Hij zetten de jeep voor de deur neer en stapte uit. Hij deed heel beleefd de deur voor zijn meisje open. "Komt u mevrouw." Terwijl hij het zei maakte hij een beleefde beweging met zijn arm en hoofd.


[alleen DYLAN && AMY]

Amy keek naar de groene vlaktes die haar bekend voor kwamen, het was rustgevend en ze was blij dat hij het toch had gekocht, Ze keek naar de 2 spring paarden in de wei en naar de twee tinkers die er ook bij stonden. Haar eigenpaard had ze helaas vrij gelaten maar het was beter voor de merrie geweest, ze was vanplan om snel weer naar de markt te gaan om naar een paard te kijken. Een paard wat snel en krachtig genoeg was om de wilde paarden bij te houden en nog belangrijker waarmee ze de jagers kon stoppen,dat was het belangrijkst, misschien kon 1 van de tinkers het maar ze betwijfelde het. "Leuke paardjes" zei ze en ze keek naar de tinkers "wild ?" vroeg ze daarna en ze stopte, ze liep naar het huis en ze greens om Dylan zijn actie "nou, omdat je het zo lief vraagt" zei ze en ze liep naar binnen en keek een beetje rond